-
1 ulotnić się
ulotnić się pf →LINK="ulatniać się" ulatniać się -
2 ulotnić się
ulotnić się [ulɔtɲiʨ̑ ɕɛ] < imp -ij> -
3 ulotnić się
vr pf→ ulatniać się -
4 ulatniać się
-
5 ulatniać się
ulatniać się (-am) < ulotnić się> (-ię, -nij!) gaz entweichen; nastrój, zapach verfliegen; fam. osoba sich verdünnisieren; sich aus dem Staub machen, sich verdrücken; rzecz wie vom Erdboden verschluckt sein, sich verflüchtigt haben -
6 verflüchtigen
verflüchtigen *vrsich \verflüchtigen -
7 wyparować
-
8 dünnemachen
-
9 Staub
-
10 verdrücken
-
11 verduften
-
12 verfliegen
См. также в других словарях:
ulotnić się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}ulatniać się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ulotnić się — jak kamfora zob. kamfora … Słownik frazeologiczny
ulotnić się — → ulatniać się … Słownik języka polskiego
ulatniać się — Ulotnić się jak kamfora zob. kamfora … Słownik frazeologiczny
ulatniać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ulatniać sięam się, ulatniać sięa się, ulatniać sięają się {{/stl 8}}– ulotnić się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, ulatniać sięnię się, ulatniać sięni się, ulatniać sięnij się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ulatniać się — ndk I, ulatniać sięam się, ulatniać sięasz się, ulatniać sięają się, ulatniać sięaj się, ulatniać sięał się ulotnić się dk VIa, ulatniać sięnię się, ulatniać sięnisz się, ulatniać sięnij się, ulatniać sięnił się 1. «o ciałach gazowych, lotnych,… … Słownik języka polskiego
kamfora — Ulotnić się, zniknąć, rozpłynąć się jak kamfora «odejść niepostrzeżenie, zapodziać się; przepaść bez śladu»: Wczoraj na ostatniej lekcji pióro leżało między nami... I znikło jak kamfora... On je zabrał! K. Makuszyński, Szatan … Słownik frazeologiczny
urwać — dk IX, urwaćwę, urwaćwiesz, urwaćwij, urwaćał, urwaćany urywać ndk I, urwaćam, urwaćasz, urwaćają, urwaćaj, urwaćał, urwaćany 1. «ciągnąc lub szarpiąc odłączyć coś od czegoś, oderwać część czegoś; oberwać, oderwać» Urwać guzik, klamkę, kawałek… … Słownik języka polskiego
uciec — dk Vc, ucieknę, uciekniesz, ucieknij, uciekł, uciekłszy uciekać ndk I, uciecam, uciecasz, uciecają, uciecaj, uciecał 1. «oddalić się biegiem z jakiegoś miejsca (głównie w obawie przed pogonią), szybko odjechać, ujść» Uciec przed pogonią. Uciekać… … Słownik języka polskiego
pourywać — dk I, pourywaćam, pourywaćasz, pourywaćają, pourywaćaj, pourywaćał, pourywaćany «urwać wiele czegoś, urwać po kolei, jedno po drugim; poobrywać» Pourywać guziki, sznurowadła. pourywać się 1. «ulec urwaniu w wielu miejscach; o wielu rzeczach:… … Słownik języka polskiego
ulecieć — dk VIIa, uleciećcę, uleciećcisz, uleć, uleciećciał, uleciećcieli ulatywać ndk VIIIa, uleciećtuję, uleciećtujesz, uleciećtuj, uleciećywał, rzad. ulatać ndk I, uleciećam, uleciećasz, uleciećają, uleciećaj, uleciećał 1. «o ptakach, owadach:… … Słownik języka polskiego
